Değmesin isterdim gönlüme
Hüzünler
Hüzünlerin içinde
Garip bir yalnızlık
Acıların yağmuru
Bırak
Gideyim uzak olayım senden
Suçum yok benim
Hükümsüz infazlarım niye
Diye sorarım
İpin ucunda bir dünyam var şimdi
Aklım karışık
Aklım yarım gibi
Haykırıyorum gökyüzüne şimdi
Nefesim kesilir birazdan
Ah be içim sus şimdi
Ağlamak boşuna
Hiçbir yangını
Söndüremedi bu gözyaşları
Kendimi kandırmayacağım
Yolumu biliyorum
Bildiğime tabi olacaksın ki
Başın dik durabilesin
Yolum daha çok gibi
Gittikçe çoğalan
Hiç bitmeyecek bu yorgunluk bilirim
Bildiklerimi ekledim ucuca
Ucundan bir rüzgâr tutar
Bir ucundan kuşlar tutar
Aldığım her şeyi fazlasıyla verdim
Hüzünler değmesin yüreğime
Beni ben yapan
Bir o kaldı
Beni ben gibi saran
Bir tek o vardı
Hüzünler değse de
Gülümser gibiyim yağmurumda
Hiçbir şey içimi görmez
Ben bilirim işte
Genede hüzün değmesin yüreğime
Gidin cennetinize
Cehennem hep benim içimde
Kayıt Tarihi : 31.5.2007 20:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)