Değmeyenle yüreklerde kaybolmam artık
Artık vazgeçtim, herkese hak ettiğinden fazlasını vermekten,
Gözlerimdeki sabır tükenmiş, kalbimdeki iyilikseverlik körelmiş,
Her adımımda, her sözümde kendimden vermekten,
Kendimi eksiltmekten yoruldum.
Sözlerimi hak eden duysun,
Bakışlarımı gören, değerini bilsin,
Artık kendimi harcamıyorum, hak etmeyene,
Verdiğim değer, sadece yerini bulsun.
Kimseye boşu boşuna yük olmam,
Kimse de yük olmasın bana,
Ben kendi sınırlarımı çizdim,
Kimse aşmasın, değmeyecek olanlar orada kalsın.
Ve bil ki,
Kırılan bir kalp, eskisi gibi iyileşmez,
Kendini verdikçe kaybolan, bir daha geri dönmez.
Değerini bilmeyenler uzak olsun artık,
Ben, içimde hak edeni bulmuşken,
Kendi kalbimi hak etmeyenlere harcamam.
Harcamam, ve harcatmayın bana,
Ömür kısa, her nefes kıymetli,
Değmeyenle zaman kaybetmek,
En büyük kayıp, farkındayım şimdi.
Artık önceliklerim değişti,
Kimse olmazsa olmazım değil,
Ben kimseyi vazgeçilmez yapmıyorum,
Her şeyi hak ettiği gibi yaşıyorum, öğrendim.
Ve bundan sonra her adımım,
Kendi değerime uygun, kendim için.
Zamanı değmeyenle harcamak,
En büyük kayıptan sayıyorum, bunu artık anladım.
Not
--- harcatmayın kendinizi Hayat kısa Ne de olsa değmeyecekler için bir göz yaşınızı ziyan etmeyin
Nilgun Şirin 2
Kayıt Tarihi : 16.10.2024 17:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!