Degmedin degnezsinde 14.09.2024. 04.5

**Değer Bilmezlere**

Sana bir gökyüzü verdim,
Gözlerinden damlayan yağmurlarda,
Anlamını yitirdi belki de bulutlar,
Bilmedin kıymetini, bir gün güneş doğar sandın hep.

Bir adım atmak gibiydi,
Kendi içine, kendi karanlığına;
Değer bilmez kalbinde yankılanan,
Sessiz çığlıklar bir gün susmaz.

Düştüğün her yolda bir taş,
Dokunduğun her elde bir soğukluk,
Oysa bir gülüşün bile sıcaklığında,
Isınırdı donmuş hayatların.

Küçük bir an, farkında bile olmadan,
Geçti gitti değersizliğinde,
Bir gölge gibi arkanda bıraktın,
Hayatın tüm anlamını, yaşanmamış bir an gibi.

Kırık bir aynada yansır yüzün,
Baktığın her şeyde sen varsın,
Oysa görmedin, kaçırdın bakışını,
Hayatın içinde saklı o küçük anları.

Bil ki bir gün, geceler uzadığında,
Ve yıldızlar birer birer söndüğünde,
Değer bilmediklerin gelir aklına,
Hayatın sana vurduğu tüm o anlar.

Şimdi ellerinde kalan,
Yalnızca bir boşluk, bir eksiklik,
Oysa değeri bilinen her şey,
Bir damla su gibi hayat verir her adımına.

Değmezsin, değmedin de bee! Adam
Kendi içimde kayboldum, sırf senin için
Kırk kere susup yüz kere sustum,
Ama bilmedin; ne vardı ki yüreğinde?

Ben senden geçtim, kendimden geçerken,
Bir damla su misali aktım boşa,
Sözlerimde gizliydi en derin yaralarım,
Bir öfke, bir hüsran, bir veda sana.

Gözümde değerin, tozdan da hafif,
Sen ki, bir kış ayazında bile sönmeyen
Bir ateş sanırken seni,
Meğer soğuk bir rüzgarmışsın, esip geçen.

Ben sana adım adım yürüdüm,
Yolumda bıraktım en güzel hayallerimi,
Bir damla gözyaşıydın sadece,
Ve değmedin bile, yüreğime.

Sen bilmedin, sana adanan geceleri,
Yastıklara dökülen sessiz haykırışları,
Oysa ben geçtim tüm engelleri,
Senin için kurulan boş hayalleri.

Bitti işte, bir satır arası kadar kısa,
Değerin, geçmez bir eski zaman hatırası,
Bir boşluk, bir unutuluş;
Ve ben artık senden çok daha uzağım.

Duyuyor musun?
Bu, iç sesim; sen değmezsin,
Ve ben bunu anladım nihayet,
Vazgeçtim, kaybettim ama kazandım kendimi.

Not
Hissiz kalpler, değersiz bakışlar,
Görmezsiniz siz, içimizdeki savaşlar.
Değmeyin artık, dokunmayın bize,
Siz hep aynı kalın; değersiz ve sessizce.