Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ne zordur sevildiğimiz yürekten gidip te tekrar geri döndüğümüzde orada bize dair noktayı görmek....
sanırız ki bu devran hep böyle döner.. hep seviliriz... bir gün sevdalı öyle bir anlatır ki bize bıraktımız yerden giderek bunun böyle olmadığını...
Tıpkı dizlerinizde anlattığınız gibi....
Sevgilerimle
Çok doğru ,bazen bizim gittiğimiz yollarda dolaşanlar vardır ki bizi göremez.Bu bazen kaderin cilvesidir.Bazen arayanın aymazlığından olur.Yüreğimizde taht kuranların bazen o tahta oturmadıklarını görürüz.Bu anlamda güzel şiiri kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta