Erişilmez dağlarım vardı bir zamanlar
Eteklerinde bin bir renk çiçek açan
Yıldızları hiç sönmeyen gecelerim
Gün ışığı dolu odalarım
Sevgisiyle tıka basa doyduğum dostlarım
Sevdanın ateşiyle ısınan yüreğim
Kana kana içtiğim pınarlarım vardı...
Şimdi
Kaç ayrılığa şahit olmuş tarih susuyor
İnsan her gün biraz daha eksiliyor
Değişiyor...
Ben de değiştim
Hem de her gün biraz daha eksilerek
Telleri kopmuş bir gitar gibi
Yüreğim müziğe sustu
Aşka sustu
Avucumda bir yudum sevinç
Aldanışlar
Pişmanlıklar
Keşkeler kaldı
Tekrarı yoktu bazı şeylerin
Zaman çaldı
Hüzünler bir ada gibi çevremi sardı...
Değiştim
İncinmiş bir kalple yaşamak ne zormuş anladım
Yıldızsız bir gecenin karanlığını
Susamış bir kalbin kuraklığını
Işık sızmayan odaların yalnızlığını
Çiçeksiz bir dağın baharsızlığını anladım...
Değiştim...
Şimdi
Kalbimi sevginin rüzgarına bıraktım
Her gün umuda yelken açıyorum
Yolda kalmadım
Yorulmuş kalbimle yol alıyorum
Sevince değişen insanları istemiyorum.
Değiştim...
Artık herkese hak ettiği değeri veriyorum...
Ayşe Keleş
Kayıt Tarihi : 27.4.2021 18:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevince değişen insanları istemiyorum. Değiştim... Artık herkese hak ettiği değeri veriyorum...
![Ayşe Keleş Şiirleri](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/27/degistim-26.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!