az kaldık
yetemez olduk artık başkalarına
unuttuk hayat koşuşturmasından
nasıl sevilir...
sağa sola sallanan başlar
hayır diyen dudaklar olduk
kurumuş betonlar üzerinde kedilerin pati izleri
avlayamadıkları kuşlar için su biriktirirken
kusursuz sandığımız planlar yaptık
her biri bir dahakine işe yarayacaktı
kül yutmayacakken isine bulandığımız yalanlar gibi
kum saatlerimizi çevirip durduk
çok çalıştık, rakamlarla ölçtük saadetimizi
yanlış anladığımızı yaymakta ustalaştık
yanlışlar doğru sanılır oldu
yağmur şırıltısını, şömine çıtırtısını
banknot hışırtısına değiştik
hal böyle olunca, hep dahasını umunca
topladı pılısını pırtısını
gitti insanlık
Kayıt Tarihi : 7.1.2020 01:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neyzen Dergi, Ocak 2020 sayısında yayımlanmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!