A-rütbe-i tenzil Şiiri - Mikdat Bal

Rütbe-i tenzil

Milletin dertleri o kadar çok ki!
Fark etmedik yoldan kayana kadar
Arasan bulunmaz insanlık yok ki!
Rütbe-i tenzili çıyana kadar!

Değişti insanlar, hayalet olmuş
Bunun müsebbibi cehalet olmuş
Sonradan görmeler bir lanet olmuş
Böyle değillerdi doyana bakar

Selamun aleyküm dedim birine
Keşke “hello” desem onun yerine
Başka bir dünyada dalmış derine
Üç kez tekrarladım duyana kadar

Ayağa dikildi, karşımda durdu
Belli tanımadı, yabancı gördü
Selamı almadı, sen kimsin sordu
Ben ona ceddini sayana kadar

Dedim ben tanırım, hep akrabanı
Eşek oğlu eşek, tanı babanı
Affetmemek lazım, böyle yapanı
Ta ki bu tavırdan, cayana kadar

Der Mikdadi millet, ne hale düştü
Değerlerden koptu, büsbütün şaştı
Sevgi sandı şehvet ile öpüştü
Bay bay ile bayan bayana kadar

Şair Mikdat Bal