Değişmiyor gerçeklerim Şiiri - Zübeyir K ...

Değişmiyor gerçeklerim.
Bir bulut çöker şehrin üzerine ansızın
Sürükler yağmurları ışık saçarak
Güneş kuytularda, gün ağarırken gece vakti
Zifiri karanlığa vurgun, yıldırımlarla bağrışarak.
Değişmiyor gerçeklerim.
Derfter kalem süzülür dilden, körkütük hecelerden
Sayfa sayfa karalamışım ,bakınca geçmişime
Sermayem bitik silgi gibi ,silmekten çekinerek
Ya düz çizgidir karekter, ya haylazlıkla yada şakadan.
Değişmiyor gerçeklerim.
Hanı derler ya umut tükenmez, inanç ise sermaye
Bilinmezlikler örüyor gözlerde ,hergün hece hece
Gelsemi gitsemi , durduğum yerdeki gün ve gece
İşte ondandır haliyle, ondandır bu bilmece
Değişmiyor gerçeklerim.
Sonra dönüp, mazideki iklimlere uğruyorum
Ansızın kardelen çiçekleri karşılıyor beni ,tebessümle
Soruyorum kendimi, yazan olmuşmu biryere
Soğuktu ,kardı,duyan olmamış nemli yağmurlarda.
Değişmiyor gerçeklerim.
Gündeyim, günün içinde biryerdeyim
Dünle bugünün, yarınlarına gebeyim,
Sefermi ,sürgünmü, benmi giden olmuşum
Soracak birini ararken, vuslata tutulmuşum.
Değişmiyor gerçeklerim.
Kaldırımlar gördüm kimsesiz
Duvarsız evler gördüm insansız
Yolculuklardan geçerken yararsız
Acabalarla çekildi kimsesiz
Değişmiyor gerçeklerim.