...Değişmezsin... Şiiri - Sevnur Şaylan

Sakın tutamayacağın sözler verme kimseye...
Ki ben bir ihtimal vermiştim sana...
Değerin vardı bende hani birazcık da olsa...
Aynalara dönsen,
Farkedemezdin gözlerindeki yalanları...
Dudakların verdiği sözlerin günahını gizler,
Kapanırdı,ne kadar da masumlar oysa...
Ki ben bilmiyordum mu sanki,
Değişemeyeceğini...
Ki ben en çok,
Çabalarını sevmiştim senin...
Yakaladığım küçük yalanlarındaki utancını,
Boynunu büküşünü...
Ki ben,
Kendim için birşey istemedim ki senden...
Senin içindi yanında harcadığım tüm zamanlarım...
Ki sen de istiyordun ya değişmeyi...
Ama insanoğluydun ya sonuçta...
İnsanoğluydun ya...
Hani sen de erkektin ya...
Gururla söylendikçe güldüren...
Ama en çok da,
Tutamayacağın sözler verme kimseye...
Yaşatamayacağın hayaller kurma...
Ve bir gün unutabileceğin kadar sevmeyi unutma...
Ki aslında...
Bir daha asla unutmak için sevmeye kalkma...
Değişmez huylar bilirsin...
Değişmezsin...
Değişemedin...
Ama unutma,ben bile bile bir yalancıyı sevdim...
Yalanlarını bile bile dinledim...
O kadar masumdu ki bakışların...
Belki de ben en çok,senin gözlerini sevdim...
Bir yalancıyı sevdim...
Ama sakın,tutamayacağın sözler verme kimseye...