Değişmezmiş ki Kader Şiiri - Halenur Kor

Ne güldük sînede açıp, ne de pembe gül gonca,
Ne güldük râyiha saçıp, hep üç yapraklı yonca.
Solduk, kuruyup döküldük bahçelere boyunca,
Güldük, güldürmek istedik, gülemedik doyunca.

Derdi bizi hoyrat eller, koparıp birer birer,
Gülşende gonca olmadan, açmadan bir tomurcuk.
Yazılan gelirmiş başa, değişmezmiş ki kader,
Dallarımız kırılsa da kaldık yine hep çocuk...