Değişmez Kural Şiiri - Seyit Bozkurt

Nişanlı iken kız evinin,
Evlenince oğlan evinin
Borusu öter.
Cicim ay’ı çabuk bitende
Kaynana der:”gayri yeter”

“Kulağını aç, bunları iyi dinle
Eğer ki geçinmek istiyorsan benimle
Sesini çıkarma, parçalasam da dilimle”

Kaynana olmuştur cadı
Çatmak için kollar fırsatı
Elkızıdır gelinin öteki adı

Gel köle, git köle
Büyüklerin karnını doyur,
Süpürgeyi, bezi al el’e

Dilini tut, lafa karışma
Söz verilmeyince konuşma
Kaynanayla sakın yarışma

Seni gidi kaşık düşmanı
Unut kendi ananı-babanı
Boynunu bük, dinle kocanı

Bundan böyle emir kulu ol
Yenin içinde kalsın kırılsa da kol
Yoksa! Baba evine çıkar tek yol

Unutma! kadınsın sen, kadın! ! ! ...
Hele bir de gelin değil mi? ki adın
Dövseler de, olmayacak feryadın

Toplu otur ayağını ileri uzatma
Kayın pederinden önce yatma
Haklı olsan da yan, yun bakma

İşte senin öteki adın budur! ! ! ...
Kalk deyince kalk, otur deyince otur
Kaynanan melek, sendedir her kusur

Evin bütün işini sen yapacaksın
Yemeye gelince en geride duracaksın
Gelinlikle girdiğin evden, tabutla çıkacaksın

İşin garibi gelin kaynanadan yakınır,
Kendi kaynana olunca aynı tavrı takınır.

Demek ki kadınların;
“Nakışları değişe de hepsi aynı ipten dokunur
Öyle bir kitaptır ki, mikroskopla zor okunur
İstisnalar kaideyi bozsa da genel kural budur.

Seyit der; Gelin kaynanayı öz anası gibi bilmeli
Kaynana da gelini, kendi kızıymış gibi sevmeli
İkisi de ”nefretin, kinin yerine sevgiye yer vermeli”
Sözün özü:
“ Herkes karşısındakini kendisi gibi görmeli!
Görmeli ki, anlamsız kavgalar sona ermeli.”