Hangi yöne gitsem yoluma çıkar
Rahat ettirmiyor sanarsın dayı
Edeb’i yok etmiş görgüsüz bakar
Yıllardır hep aynı değişmez huyu
Çabuk koku alır burun direği
Tatlı kelam bilmez boştur yüreği
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
BOŞ HAYALLER KURMAYIN ALİ KARDEŞİM.
Can çıkmayınca huy çıkmazmış. İnsan yedisinde neyse yetmişinde de o... Ne o değişebilir ne siz. İnsanları olduğu gibi kabul etmekten başka çare yok...
Kutluyorum şiiri ve sizi. Nicelerine...
Yetim hakkı yeyip sürer sefayı
Helal hak yolunda çekmez cefayı
Çok garip sırtına yükler küfeyi
Hadi duyarsız ol rahatca uyu
huyu değişmeyen çok vardır etrafta,
kötü huylar terk edilmeli,
iyiler de kalıcı olmalı değil mi hocam.
yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta