Güneşin batımında doğmuşum o gitti ben yalnızım
Beşiğimde yalnız uyudum uyandım yalnızdım
Kendimi bildiğimde koyun güderdim onlar dilsizler ben yalnızdım
Derelerden akan suların mırıltısını dinlerdim hayallere dalardım
Ansızın kendime gelirdim uçardı hayallerim ben yalnızdım
Kuşları dinlerdim orman içi otlaklarda onlar neşeli ben yalnızdım
Kardeşlerim vardı oyunlar oynardık onlar uyurdu ben yalnızdım
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Umutların hiç bir zaman solmamsı dileğimle sizi gönülden kutlarım can. Büyük bir zevkle okudum şiirinizi. Tam puan Bilal Esen
İnsanın vefakar yegane dostu kendisidir.
Bunun adına yalnızlık mı denir
Çevremizde kim olursa olsun
Kanımızın canımızın parçası olsun ne çıkar.
Raddeye geldiğinde herkes başının çaresine bakar.
Sonuçta bir ben kalırım benle beraber
USTA KALEMİ KUTLUYORUM
ANT + TAM PUAN
Tebrik ederim...
Yalnızlık yalnız deyil o kadar çok yalnız varki o yüzden sabredin yalnız deyilsiniz
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta