Değişmeyen Şey Şiiri - Cahit Konut

Seneler, asırlar değişmiş amma,
Da(y)reler,* memurlar hiç değişmemiş.
“Bu gün git, yarın gel!” dediler bana,
Müdürler, âmirler hiç değişmemiş.

Eller Ay’a çıkmış, bizim ki yayan,
Bağırıp çağırsan olur mu duyan?
Hediye namına rüşveti yiyen,
Yamuklar, yamrular hiç değişmemiş.

Millet efendiydi, hani nerede?
Millete efelik ettin gene de.
Beş yüze de razı oldun, bine de,
Çalıklar, çamurlar hiç değişmemiş.

Masa alâ, meşin koltuk rahat mı?
Telâşen ne, bakanlara kıyak mı?
Anlayışın adalet mi, dayak mı?
Tavırlar, emirler hiç değişmemiş.

Sen sıcak yerdesin, gariban üşür,
Gene de garipten alırsın öşür,
Kellede kırk tane tilki dolaşır,
Omuzlar, omurlar hiç değişmemiş.

Halâ dönmektedir soygunun çarkı,
Bunun ötekinden ne ola farkı?
Araba son model, pahalı kürkü,
Sansarlar, samurlar hiç değişmemiş.

Zavır ile dik dağları devirir,
Mide haram dolu, boğaz geğirir.
Manda gibi nice mangal devirir,
Boz küller, kömürler hiç değişmemiş.

Adamların aklı, fikri parada,
Denizi bitirmiş, sıra karada.
Altını, akçeyi almış avrada,
Zincirler, demirler hiç değişmemiş.

Habire*yemede, beleş böreği,
Ne Allah’ı tanır, ne de meleği.
Saradı, kalburu, bilmez eleği,
Mayalar, hamurlar hiç değişmemiş.

KARACAOZAN’ım; bu kara günüm,
Bağırırım lâkin, duyulmaz ünüm.
Baktım ki; sadece değişen benim,
Domuzlar, domurlar hiç değişmemiş.

10.10. 2008 GÖLBAŞI

*dayre: Daire,ofis
*habire: durmadan, devamlı,sürekli