Değişmeyen Özlem Şiiri - Muhammed Okay

Değişen bir günün
en tenhasındayken,
en siyahlığındayken vakitler
takvimlerden ve ömürden
bir yaprak daha kopup gider
zamanın çıldırtan sessiz tünelinde.
Her şey kendi değişiminin telaşındayken
Bir tek şey isyân eder uzaklığa,
Bir tek şey direnir zamana
ve zamanın tetiklediği değişime.
O da görememenin,uzak kalmışlığın
büyütüp alevlendirdiği sonsuz bir özlem
ve o özlemin yanıbaşında yeşerttiği
çocuksu bir heyecanın beslediği
Kayıp bir limana ulaştıran
Karanlık bir tünelin
ucundaki görme sevinci...
Ve o sevinçten yansıyıp
göze çarpan,
İçe sızan sınırsız bir aydınlığın kalp sesi...