Kar yağarken tanıdığım beyazı, kar durunca tattığım ayazı
Bir şeye değişmem ben
Nefesimden çıkan dumanla ısıtmak isterdim seni
Gülümserdin, sarılıp boynuma şöyle keyfinden
Nerede ayaz, nerede kar
Nerede kar topuna kafa atan çocuklar
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Muhteşem dönüş...
Geçmiş olsun.
Not: Kar yağarken TANIDIM beyazı mı yoksa, TANIDIĞIM beyazı mı? Devamındaki cümleden TANIDIĞIM olması gerekiyor gibi geldi bana. Okurken birinci şekilde de okunabilir ama hafiften kulak tırmalıyor.
Sevgiler, saygılar.
GÖKHAN YAZICI
Masum kalan, çocukların gülüşleri şimdi
Çocuklar ne zaman yozlaşacaklar
Şimdiden birinin generalleri
Kiminin kalkanları,
Korkakların sığınakları
Çocuklar bizim gibi mi olmak zorundalar
Kar yağmayan kışların
Çiçek açmayan baharların müsebbibi olan bizler gibi mi?
Çocukları da kirletmeyin…………………………….
Bu bir erdem işi Oğuz bey.Gönlü kirli olanlar nereden bilsin kartşısında tertemiz bir aynanın durduğunu.her zamanki gibi çok mükemmel bir eser çıkarmaktasınız.saygı ve muhabbetlerimle...
Onlar doyasıya yaşayabilmeli karları, baharları yeterince erken öğrenecekler zaten yanmayı.
Bu zaman devriminde ne kadarı mümkün bilmiyorum.
Duyarlılığınıza teşekkürler.Saygılar
Nefesimden çıkan dumanla ısıtmak isterdim seni../
yanardı sevgili kimbilir...
sitem endişe ve anlamla yoğrulmuş şiir için ustaya tebrik ve selamlar..
Ağustosta seller akınca ayazları özleten, başlangıcında kar keyfiyle, soğuktaki nefesin büyüsüyle sürüp giden bir güzel şiir.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta