Değişmenistan Şiiri - Efe Can Doğan

Yanıldığım bişeylerdi hayata dair
Hiç bi göz kör değildi
Sadece işine geleni gören gözler vardı
Gördüğünü görmek istediği gibi gören
Ve gördüğü gibi sevmeyipte
Hissettiğinde sevenlerde vardı birde
Onlar hisleriyle yaşarlardı
Gözleri kördü ve bu dünyaya
Acıları çiviyle bedenlerine çakmak için getirildiler
Onlar aç ve susuz kalırlardı
Ama hiç aşksız kalmadılar
Toprağı sevdi onlar
Bulutlara dokundu onlar
İlmek ilmek ipek dokudular
Ve kalpleri kan kusardı gecelerde
Düşünmek onlar için yaşam kaynağıydı
Düşündükçe hissederlerdi onlar
Ve hep bir bir toprağa karıştılar
Düşündükçe toprağa karıştılar