Çok eskiden ellerimle parçalayıp kırmıştım gönül tahtımı
Sonsuza dek bitti, gönlün kapıları aşka kapandı derken
Güneş gibi, ısıttın yüreğimi aydınlattın karanlıkta kaybettiğim ruhumu
Ben seninle kavga etmeyi başkasıyla gülmeye değişmem...
Aman ha sakın beni, giderek sensizlikle deneme
Üfleyerek harladığın aşkın narını dökme sineme
İşkence etme, hem çıkarsız sevip, hem de kıymet bilene
Ben seninle kavga etmeyi başkasıyla gülmeye değişmem...
Ben seni bir kez incitirsem kırılsın ayağım kolum
Sensin benim huzurum, cennete götürecek tek yolum
Ben sevmekten gayrısını bilmeyen, aklı yetmeyen garip bir kulum
Ben seninle kavga etmeyi başkasıyla gülmeye değişmem...
Ne istersen iste benden, sende bulduğum sevgiye karşı
Ruhum bedenim yüreğim, seninle hayat bulan canımda senin
Bir kez, bir kez seviyorum dersen, sevinç naralarım titretir arşı
Ben seninle kavga etmeyi başkasıyla gülmeye değişmem...
Ömrüme ömür katanım derken, ölüme götürecek darağacım olsan
Takarım boynuma yağlı urganı, vururum iskemleye tekmeyi bırakmam seni
Yıksan umutlarımı, karartsan senli hayallerimi yerle yeksan etsen
Ben seninle kavga etmeyi başkasıyla gülmeye değişmem...
Taştan taşa vurup sevgimi yerlerde sürüklesen de seni severim yine
Susarım yutarım herşeyi, of demem, ah etmem bir defa bile
Sevdiğime pişman etsen, sensizliğe layık görsen kahrolsun diye
Ben seninle kavga etmeyi başkasıyla gülmeye değişmem...
Kayıt Tarihi : 24.8.2024 10:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!