Değişmediğini Göreceksin

Biliyordum bir gün değişeceğini durumların.
İstenmese bile terk edileceğini bu diyarın.
Kışın geldiği gibi ardında sonbaharın.
Belki de içinde, mutlu gün aranacak hatıraların.

Son yaprakta düşecek, bir dal kupkuru geride.
İmzasıdır bu, veda mektubunun yeşile ve çiçeğe.
Kış günlerinin azametli, soğuk günlerine.
Karşımı çıkacak bir çift yeşil göz çevrende.

Belki yine boşluk içinde, her şeyden ürkeceksin.
Yine dizlerin birbirine çarpacak, üşüyeceksin.
İhtiyarlamadan gençliğine hikâye dizeceksin.
Değişeceğini sandığın kuralların, değişmediğini göreceksin.

10.12.1984/İstanbul