Değişiyorum Şiiri - Yasemin Korkmaz

Değişiyorum;
Her ölümlü gibi,
Günden güne yavaş yavaş,
Değişiyorum ...
Hani yaşını başını almış derler ya !
İşte tam da ondan,
Ama tam da aksine,
Büyüyüp çocuklaşıyorum ...
Bedenim yorgunluğunda yaş aldıkça,
Ruhum ürkek bir kelebek adeta,
Konuyor sevdiğimin baharına.
Gönlüme sunduğu renk renk çiçekleri,
Geziyor ürkek ve titrek kanatlarıyla.
Sol yanımdan kanatlanıp,
Umutla konuyor sol yanına.
Geceme de günüme de hayat verip,
Ruhumu aydınlatıyor sevdasıyla.
Gönlümün baharındaki ürkek kelebeği,
Salıyorum yârimin hayaliyle yanına;
Geziyor saçlarında,
Konuyor eline, omzuna, yanağına.
Okşuyor ürkekçe saçlarını,
Omzundan güç alıp heyecanla,
Titrek bir buse konduruyor yanağına.
Gözümden akan yaş gönlümü ıslatıyor !
Gönlüme yağan yağmur sonrası,
Çıkıyor gönlümün gökkuşağı.
Yârimin sunduğu renk renk çiçekler,
Adeta buluşuyor gökkuşağımla ...
Toprak kokusu gibi yayılıyor havaya,
Ruhumuz tadıyor aşkı heyecanla.
Konuyorum tek tek çiçeklerine,
Baharla bezenmiş kokusunun
Sarhoşluğuyla...

Ömrünün ne kadar olduğunu bilmeyen,
Kırılgan ve hassas bir kelebeğim ben !
Titreyen kanatlarımla,
Aşka kanat çırpıyorum.
Konuyorum yârimin hayaline,
Ardına kadar açtığı kapılardan geçip,
Yaşıyorum cennetini renk renk
Ve ÜRKEKÇE ...

Haydee Galli