Yıllarca ne çok konuştun sen Freud
Sen dokunabildiğini sevdin
Dokunamadığımı sevdiğimde teşhisler koydun
Yüreğimizi susturdun
Anadolumu susturdun
Ve senin aklın konuştu yüreğimin attığı her yerde
Çorak olmayan topraklara yağacam her gece
Mevlananın yüreğiyle hissedecem
Yunusun sözleriyle konuşacam
Mecnundan Füsun aşıklık istidatı
Yine Fuzuli'de hayat bulacak
Bir çığlık koparacam ve sen susacaksın Freud
Dinle beni Tanrı değilim Ben
Övme beni o kadar
Ve sen öleceksin Nietzsche
Yeşermez diyeceksin belki
Ve herşey bitti dediğinde
Bir bakarsın yağmurlu gecede
Mevlana gülümser bakışlarında
Perde kalkar ve ben hiç olmadığım kadar
Orda olurum, sözlerime Nedim'in soluğu değer
Yusuf'un Suretini giyinirim
Ve o gün Freud susar
Nietzsche ölür
Sen gelirsin
Ve sonsuzluk başlar
Kayıt Tarihi : 30.4.2013 13:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)