Kış gelince kuşlar hep feryat eder
İnsanlar soğuktan sıkıntı çeker
Yıllık bitkiler kışın uykuya yatar
Kış uykusuna yatan hayvanlar ortalıktan kalkar
İnsanlar ne garip varlıklar
Yazın sıcak kışın soğuk derler
Devamlı memnuniyetsizlik sergiler
Memnun olacakları yeri dünyada ararlar
İnsan;
Dünya hayatını mukarrer zannediyor
Kararsız olduğu her halinden belli ediyor
Değişmezlik mutlaka var diyor
O dünyayı bulmak zor değil biliyor
Vücudundan binlerin gelip gittiğini biliyor
Biten kaynaklar için feryat ediyor
Bütün yaptıklarını doğru kabul ediyor
Yanlışlarını görünce kendini harap ediyor.
29.10.2006 22.00 ahmet özcankaya
Kayıt Tarihi : 31.10.2006 09:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Özcankaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/31/degisim-63.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)