Kozalar kırılır, gömlekler değiştirilir,
Çatlarcasına, beyin damarları gerilir,
Casusların gözettiği nöbet alanında
Kalmaz, yok olur özgürlük vatanında
İlim şehrinde insan, yüzünde olur alim,
Hareketsiz anlayabilir, ilmi sağ salim,
Hatrıma gelmeyen günler, önüme dizilir,
Yanaklarımdaki kIrmIzılar utancımın izidir.
Meşkalem ne bilimdi, nede köklü degişim,
Madem hiçlerin resmiyim, neydi burda işim.
Destur bekler kapı önünde çekingen ölüm,
Yaklaş, ezilmiyorum ben, ezilmiyor gönlüm.
Kayıt Tarihi : 1.4.2001 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!