Değişim Şiiri - Cevat Aydın

Dünya her an değişiyor,
Benim dünyamda öyle.
Bir ay önce Niksar'daydım,
Şimdi Eskişehir'de.
Bakalım daha neler değişecek,
Et parçası yüreğimde.
Ve benim küçük bir dünyam var artık,
........................ yurdu üç yüz üçte.
Yeni arkadaşlarım yeni dostlarım var,
Ve birde hiç bir zaman yeni olmayan,
Ama her zaman yeni kalabilen,
Acılarım var dertlerim var.
Ve mevsim değişiyor,
Yapraklar dökülüyor dışarıda.
Yağmur yağıyor,
Yeşiller solmakta.
Yani her şey gibi her insan gibi,
Bir değişim sürecine girdi dünyada.
Ünüversite okuyorum,
.................. ünüversitesini,
Oysa ben çoktan bitirmiştim,
Çoktan vermiştim sınavlarımı.
Hem de yüz üzerinden yüzle,
Hem de hiç gülmeyen bir yüzle.
Çoktan bitirmiştim hayat üniverisitesini.
Ama bu sınavlarda,
Hiç bir şey kazanmadım,
Aksine hep kaybettim, hep kaybettim.
Çocukluğumu kaybettim,
Yaşayamadan.
Sevdiklerimi kaybettim,
Doyamadan.
Gençliğimi yaşayamadım,
Bir sevdiğim bile olmadı,
Anlatacak, arkadaşları hayrete düşürecek,
Bir anım bile olmadı.
Ne benim hayattan beklentilerim var,
Ne de hayatın benden.
Sadece ........... yurdunda bir odam var,
Birde yeni dostlarım.
Ve içimde her zaman duyduğum,
Sesi kulaklarımdan hiç gitmeyen,
Bir garip çocuk ağlar.