Ağır bir yükten kurtulmuş gibiyim.
Tüy gibi hafifledim....
İçimde bir rahatlama,
Bir değişim olmalı,
Bir kaynaşma olmalı.
İçimde,
Değişecek!
Değişim doğaldır.
Değişmeden olur mu?
Mezarlıkta bile var değişim...
En büyük değişim ölüm ile başlıyor.
Beden iki ayrılıyor,
Ruhun,
Bedenden çıkıp,
Sonsuzluğa karışıyor.
Beden ise,
Özüne dönüyor,
Toprağa...
Değişerek toprağa karışıyor.
Uzaklarda,
Işıklarıyla,
Yaşadığını belli eden bir kent.
Serin bir hava,
Bulutlar indi inecek.
İçimdeki ayrışmayı,
Resme döken gökyüzü,
Şimşekleriyle,
Mavi siyah,
İki yarım parçaya ayırıyor,
Gökyüzünü.....
Kayıt Tarihi : 4.12.2021 03:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!