Kendinden uzaklaşmış, kendinden yükselmişsindir.
Düşerken neden korkuyorsun ki..
Bil ki aslına, özüne düşüyorsun
Öyle ki başladığın noktaya iniyorsun.
Hayat sıfırlanıyor, makineye yeni bir jeton atıyorsun..
Hafif şiddetli bir tokat gibi..
Omuzlarından tutulup silkelenmek gibi..
Bu kendine getirecek seni..
Biliyorsun bir çizgide yaşam ilerlemeyecek
Biliyorsun her tanıştığın insan seni biraz daha kirletecek.
Biliyorsun dünya hep dönecek..
Öğrenmelisin ki bir şeylerin anahtarı değişimdir.
Ve değişimi kabul etmek..
Kayıt Tarihi : 3.9.2022 08:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
