Çatal yürek derler cesur adama
Süt dökmüş minik kedicik oldu
Yunusça kalb var sevgi var ama
Merhamet etmiyor vicdanlar öldü
Özenmiyor merde yiğide kimse
Kulak vermiyor feryad eden sese
Çıkaran kalmadı kıssadan hisse
İnsanlar nereden nereye geldi
Malesef terbiye çalıyor siren
Kusur araştırıp izini süren
Birini takılıp düşerken gören
Avazı çıktığında yırtıldı güldü
İtibar edilen ahlakî ne var
Degerler sahibi yılan çakallar
Mikrop yuvaları belki dağ kadar
Meydan utanmaza aymaza kaldı
Bozulmayan üç beş kişi vardı ya
Onlarda başladı artık usanmaya
Gayrı bundan sonra ne edep ne hayâ
Edepli olan da yavaşça yıldı
Değişim ne zaman nerde başladı
İlk önce kültürü vurup taşladı
Gitgite ahlak ile genişledi
Nefsi emmare galip tuşladı
Malesef bizleri çok rutuşladı
Milenyum utangaç perdeyi deldi
Kayıt Tarihi : 14.1.2017 20:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!