Değişim Şiiri - Kadir Sonyol

Bütün o inandığım yalanlarımın üstünü örttüm bu gece
aldığım her nefesi yüzüne bırakarak merhaba dedim sabaha
şairlik zor iş gidip gelip aşka dokundurur
suçlamaktır insanın en büyük misyonu
yargıç olup çıkarsın sevmelere ve sevilmelere
en büyük cezanın sen olduğunu anlamadan
boyun eğmeyi öğrenirsin,acı çekmeyide tabi
ağlatmayı borç bilirsin ağlayana kadar
pencere camlarına vuran dolu tanesi gibi
sert olabilir hayat hissettirmesede
nereye başını çevirsen bir tokat
hangi yöne kaçmaya kalksan çelme
kaç kere daha düşüp kalkacaksın büyüyene kadar
sözlerime yeni başlamışken biten cümlelerimi soran
benim kaçıncı ruh halime ait
kendimden özür dilemem için sakın benden gittiğini söyleme
istemesemde değişebilirim.......
seni sevdiğimi,herşeyimi paylaştığımı,
sonsuza kadar yanından ayrılmayacağımı,seni kırmayacağımı unuturum
tanıyamayacağın bir adam bulursun karşında
herşeye yeniden başlayacak kadar değişirim
ve kimbilir karşılaşırsak bir gün özür dilerim siz kimsiniz diyebilirim.