Değişim Şiiri - Mahmut Karahan

Kırkikime girdim bu yıl
Yedinci yaş günüm geldi aklıma
Doğduğumda cebindeki tüm harçlığını hemşireye vermiş babam
Sonrası tik taklar arasında kulağı tırmalayan akreple, yel kovan
Yedisinde neyse yetmişinde de öyleymiş insan
Değişirim belki,kimbilir
Değişmeyen tek şey değişim değil mi?
Kerpiç duvarlar arasında pencereye takıldı gözüm
Ve bütün heybetiyle, geçmişimi yedi ömrüm
Geleceği aralarken ellerim.
Bütün çıkmazım sokaklar oldu
Dilime dolandı imanını gevrediğim
Tahta bir sıraya oturduğumda
Avludaki söğüt ağacı geldi aklıma
Kollarım kavuşmazdı beline
Çinçinin lağım kokan ara sokaklarında
Çok az insan bakardı gökyüzüne
Çocukluğumun en ateşli maçları
Ali amcanın bahçesinde ertelenirdi
Para toplardık aramızda yeni bir top alabilmek için
Çocuktuk oyun oynardık yani
Yağmur yağarsa çiviydi oyunum
Ya da tuğladan kalp yapardım
Yumuşaktı tuğla
Şimdilerde taşlaştı her biri kalplaerin