Biri, bir diğerine vefasızlık eden yıllar...
Ve birer birer yırtılan takvim yaprakları...
Dört mevsim de değişti,
Haziran' da kar ve çamur
Kasım' da yaz havaları...
İklimler değişti
Yağmur yağmıyor,
Çimen kokmuyor eskisi gibi.
İnsan da değişir dört mevsim,
Evet değişir!
Neler değişmedi ki şimdi...
Ruhlarda fırtınalar yön değiştirdi,
Yüzlerde çizgiler yer değiştirdi,
Sesler değişti ağzımızda.
Renkler değişti ufkumuzda,
Doğru bildiğimiz değerler değişti.
Birbirine düşman
Sokaklardan aşina olduğumuz iki hayvan
Kediler, köpekler değişti
Nedendir bilmem?
Birbirleriyle dalaşmıyorlar
Sanki insanlara inat
Kardeşçe yaşıyorlar...
Zaman dedikleri bu zımpara taşı
her şeyi küçültürken,
Yok ediyor benliğimizi...
Ne çabuk bulup,
Ne kolay unutuyoruz.
Saksılardaki çiçekler gibi
çocuklar yetiştiriyoruz
Sevgiye susamış,
Saygıyı bulamamış çocuklar...
Tükeniyoruz...
22-11-1989 Anadoluhisarı
Mehmet Erdal KarakaşKayıt Tarihi : 25.9.2010 11:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!