Değişim Şiiri - Ahmet Kurt

Şöyle geri dönüp baktım arkama,
İnsanlar değişmiş, tahir değişmiş.
Bilirim gayretim boşuna ama,
Mevsimler değişmiş, zahir değişmiş.

Tellerin ucunda gezilir dünya,
Camlardan görünür en tatlı rüya,
Bir sahte reçete sunulur güya,
Doktorlar değişmiş, şehir değişmiş.

Kalemler kırılmış, kitaplar yırtık,
Sular kireçlenmiş, lokmalar artık,
Kötü daha kötü, fukara pırtık,
Sofralar değişmiş, zehir değişmiş.

Yağmuru tutmuyor barajlar göller,
Şimdi daha hırçın yıkıyor seller,
Takati tükenmiş, uzanmaz eller,
Dereler değişmiş, nehir değişmiş.

Bütün gayretimiz geçmişi silmek,
Mutluluk oynayıp, yalandan gülmek,
Bu çarpık diyerek kuralı delmek,
Tarihler değişmiş, ahir değişmiş,

Sihirli lambada huzur üflendi,
Döküldü asitler çelik küflendi,
Tırpan hazırlandı parmak keflendi,
Sabahlar değişmiş, sahir değişmiş

Hafıza şaşırdı dünden yolunu,
Kurdoğlu kaldırmaz artık kolunu,
Evlat babasından almaz dilini,
Heceler değişmiş bahir değişmiş.