DEĞİŞİK BİR VEKİL RESMİ * *
Vekil olmak için gerek, zahir, el etek öpmek
Be birader, dur bakalım; vekil mekil ne demek
Ben doğduğum günden beri bu milletin aslıyım
Böyle pâye neme gerek; ezilip, büzülerek
Ehl-i ilim demiyor mu: “Dinle siyaset olmaz!”
Yalpalayıp duranlarda, ahlâk, kabında kalmaz
Bir tek şeyi almak için, bazen, çok şey verilir
Sermayeyse, bol cerbeze; bu iş yalansız olmaz
“Adaylığa, adayım” der; soyunur, ringe çıkar
Tatlı vaat, kallavi lâf, halkın gönlüne akar
Elde ne var, kaptırınca, siyasetin seline
Müflis tüccar gibi bakar, gözünde şimşek çakar
Hasbe’l-kader seçilirse, koltuğuna kurulur
Ahmet-Mehmet olmaz artık unvanıyla sorulur
“Millet” sözü ne kelime; koskocaman “vekil”dir
Müşkül halleder bilinir, sanılır, derman olur
Ara sıra, volta vurur; bürünüp, kostümüne
Silmiş meğer defterinden, sana sorar: “İsmin ne?”
Hani ya, sen, “filânca”ydın; yorulmuştun, yolunda
Kendi gider… kart’ı gelir; yazılı, hâmiline
Ah, maroken koltuk var ya; geri kalan, angarya
Müstameldir artık, “söz”ler; vaatlerse, bir arya
Zannedersin “bizim ağa”, “hemşehrimiz” orada
Sen yine de, öyle zannet; heyhat, hayalin rüya
Ne yapalım; bu memleket, nice vekiller gördü
Bazıları, tahtlarında; kimileri de, öldü
“Kubbede hoş sedâ” olup, iz bırakmak marifet
Aksi hâlde, şu tarihe, ne vekiller gömüldü.
17 Mart 2011
Ali Rıza Aydın
Kayıt Tarihi : 30.4.2023 14:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Vatandaş, vatanda daş! Dört beş senede bir hatırlanan, bazen de olağanüstü olarak anılan âdeta bir dolgu malzemesi. Sandığa oyunu attıktan sonra vatandaşı kimse tanımaz. İş bitmiş, vatandaşın hatırı gitmiştin. Buyurun! Bir seçim dönemi daha geldi çattı kapıya. Seçilmişleri, seçeceğiz! Maksadımız, birilerine bühtan etmek değildir. Fakat, yıllar yılı yaşanılan hikâye bu! İyileri tenzih ederim. Yanlış yapanların da doğruya yönelmelerini dilerim. A.R.A.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!