Benim ne dostum oldu, ne de arkadaşım!
Hep tek dolaştım sokaklarda.
Kavgalara yalnız gittim.
İçtiysem yalnız, ağladıysam da bir başıma...
Benim ne sevgilim oldu, ne de aşık oldum!
Çok kızla çıktım, ama bağlanamadım bir güzele.
Çoğuna; 'İlk defa seni öpüyorum, sana bakıyorum,
Seni seviyorum.' diye palavra sıktım;
Ne hikmetse hepsi de inandı.
Aynı şiiri hepsine senin için diye kakaladım,
Birisi de inanmıyorum demedi...
Değişik bir adamım ben, farklı!
Uzaktan komiktim, yakından sinirli.
Yabancıyken güldürürdüm, samimiyken sıkıcı.
Erişilmezken hayran olunandım, erişilince basit birisi...
Kayıt Tarihi : 5.5.2011 13:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!