Kendimize ne kadar benzetirsek o kadar severmişiz birini.
Ne bana benziyorsun ne eski haline.
Yani aşina değilim sevişmelerinden başka bir şeye.
Artık mutluluğun zirvesi değiliz.
Yıpranmışlık ve kırıklıklarla dolu bir yığın bizim hikayemiz.
Bırak dursun bir yerlerde anılar.
Özletmiyor, düşündürmüyor zaten bu aralar.
Kayıt Tarihi : 14.9.2013 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!