Aslında anlatırdım da,
değişen bir şey olmaz.
Kelime kelime döksem içimi,
her cümle bir yankı gibi kaybolur sende.
Çünkü senin kalbin taş,
ne sevdayı duyar, ne de hüznü.
Her şeyimi söylesem sana,
en karanlık korkularımı,
en derin yaralarımı…
Ama ne fayda?
Bir duvara konuşmak gibi,
dokunmaz hiçbir söz sana.
Zaten anlamaya da çalışmazsın,
çünkü alışkınsın susan yüzlere,
kaçan gözlere,
yutulan hıçkırıklara.
Kendi yalnızlığında rahat,
başkalarının acısında sağır.
Anlatırdım elbet,
ama anlatsam ne fark eder?
Taş bir kalp kırılmaz,
yalnızca soğur.
Ve ben yoruldum artık,
taşlarla konuşmaktan.
Kayıt Tarihi : 3.11.2024 18:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Birkan Demirci](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/11/03/degisen-olmaz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!