.
Hiç aklına geliyor mu bilmem ama,
Buralarda değişen pek bir şey yok gözüm.
Her şey bildiğin gibi.
Can Yücel in Denizin sokak çocukları dediği
Martılar hala çığlık çığlığa baş ucumuzda
Son durağı kaldırdılar
Gölgesinde serinlediğimiz ağaçlar yok artık.
Aklına hiç gelir/miyim bilmem ama
Beni de sorarsan eğer
Ayağımdan olacağım
İkinci Ameliyatı henüz olamadım
Kovid denilen bela sarıldı dünyamızın başına.
Arada sırada yürüyüşe çıksam da
Pandemi de aldığım kilolar belime vuruyor.
Ehh yaşta artık malum
Seneye ikinci otuz beş oluyorum.
Arkadaşlarla bir araya geliyorum bazen
Dün yine kahvede bir kaç el Okey oynadım
Sohbet ettik tabii siyasette vardı arada.
Saat on sekize doğru vedalaşarak
Eve doğru yola çıkmak üzere
Ayağa kalktım, basamaktan adımımı attım.
O da ne.!
Sırt üstü yola düştüm.
Her ne kadar başımı korumuş olsam da.
Düşmek ağırıma gitti.
.
Sağ olsun arkadaşlar da bir telaş
Ve can arkadaşım Cino Murat,
Ero Hüseyin Halim amcanın oğlu Nuri
Kolumdan tutarak
Kaldırdılar beni düştüğüm yerden.
.
Kalktım ama arkama bile bakmadım.
-Abi biraz otur, bir su iç bari deseler de
Arkama dönüp dostlarımın yüzüne bakamadım.
Gözlerim de ki yaşları içime akıtarak
Aslında kanamaya başlayan yüreğimin
Yangının söndürmek için
Kendi kendime kalmalıydım.
.
Dedim ya,
Buralarda değişen bir şey yok
Düşmelere devam ediyorum.
Ama sen üzülme sakın gözüm
Sen giderken,
Beni düşürdüğün kör kuyunun içinden
Hala çıkabilmiş değilim.
Her düştüğüm de kalktım
Ama.
Senin düşürdüğün o kör kuyudayım hala.
.
-
A.Nevzat Uçar.
01/Eylül/2021.
-
-
Kayıt Tarihi : 1.9.2021 19:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!