Değişen sadece evimdi aslında,
Herşey aynıydı...
Kokumu bile değiştiremedim mesela...
Hala aynı koku ardımda.
Hayat ne kadar renkli de olsa
Renklere açamadım kapılarımı fütursuzca,
Siyah pabuç,siyah çanta,siyah çorap...
Renklerin en kolay kolay bozulmayanıydı
Belki de bundandır bu siyah hastalığı.
Radyomda aynı frekans
Halkla sanat arası;
Kalemimde aynı konu
Yazmakla yazmamak arası;
Defterimde hala bir satır saklı...
Babam hala gelmedi...
İçimdeki saat bozulmak nedir bilmedi...
Kalbim sustuklarımla dopdolu;
Ben hala biraz deli, biraz dolu...
'Of! 'çekerim aynı tonda,
Kendimi değiştiremedim gitti,
Hala sözlerim jilet kalınlığında...
(12.12.2007)
Selda ÖztürkmenKayıt Tarihi : 14.12.2007 13:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Can çıkar; huy çıkmaz derler ya...Biraz doğru galiba...
![Selda Öztürkmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/14/degisen-5.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)