Alem değişti, zaman değişti.
Herşey akıp giderken,insan değişti.
Zamane yangınına kürek salladı.
Cehennem dünyada cehennemi aratmadı.
Sonra kendi hazin sonunu izledi.
İnsan taş duvarlarda yıkık dökük hatıralar peşinde.
Ne yüzler, ne izler dışardan, nede o bakışlar.
Girse yuvalara dinlese ne inlemeler ne acılar var.
Kayıt Tarihi : 17.3.2024 01:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!