Değirmenin suyu akmıyor artık.
Sahte dostlar yüzümüze bakmıyor artık.
Kurumuş ağacı kimse takmıyor artık.
Bıraktım her şeyi bulur yolunu.
Daha dün gibiydi güllük gülistan.
Şen kahkahalar taşar coşardı insan.
Birden yok oldular tanımaz şu an
Hak ettiği lağımda bulur yolunu.
İçim yanmış yine isyanlardayım.
Kapımı çalmıyor kimse acılardayım.
Telefon sesine bile bakınmaktayım.
Allah’ım var görür elbet yoksul kulunu.
İskenderun; 09.Ocak.2010
Tayfur IşıkoğluKayıt Tarihi : 9.1.2010 10:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sahte iyi gün dostları kapımızı çalmıyor artık. Ne de olsa değirmenin suyu kesildi. Yine yalnızım.
![Tayfur Işıkoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/09/degirmenin-suyu.jpg)
İçim yanmış yine isyanlardayım.
Kapımı çalmıyor kimse acılardayım.
Telefon sesine bile bakınmaktayım.
Allah’ım var görür elbet yoksul kulunu.
Değerli üsdadım şiirniz çok anlamlı idi yüreğinize sağlık tam puanımla saygılar
Kapımı çalmıyor kimse acılardayım.
Telefon sesine bile bakınmaktayım.
Allah’ım var görür elbet yoksul kulunu
ELBETTE GÖRÜR KUTLARIM SAYGILAR.
Saygılarımla...
Hüseyin Çubuk
Kapımı çalmıyor kimse acılardayım.
Telefon sesine bile bakınmaktayım.
Allah’ım var görür elbet yoksul kulunu.
Dünya malı elde iken düşma bile dost olur
Elde bir şey kalmayınca dost bile düşman olur....
Tebrikler sayın Işıkoğlu
TÜM YORUMLAR (11)