Değirmenim Şiiri - Osman Aközel

Sulu bir değirmene benzetilir-sem
Çok sıkıcı sözleri öğüttüremem
Acı ile yüklüyüm tatlı söylenmem
Çarkımı su döndürmez bir değirmenim.

Dolabım kırık dökük su kanalı yok
Taşım döndürecek bol akan su yok
Değirmene gelene yerim bile yok
Ayarı çoktan bozuk bir değirmenim

Yelli bir değirmene benziyor isem
Rüzgârda da dönmüyor nazlı pervanem
Gelen tüm tahılları hiç öğütemem
Rüzgârda ıslık çalan bir değirmenim.

Su rüzgâr ve insanlar taşım döndürmez
Felek beni dert için hiçte öldürmez
İçin, için ağlatır hiçte güldürmez
Çarkı kırık dönmeyen bir değirmenim.

Genç yaşımda derbeder değirmen oldum
Taşımda dolabımda yosun tutturdum
Halsiz hastalar gibi derin uyudum
Yüzüme bakılmayan bir değirmenim.

Müşterisi olmayan değirmen Osman
Düşünüp roman yazsa olmaz anlayan
Söylediğim doğrudur hiç yoktur yalan
Harap olmuş sahipsiz bir değirmenim.