Değirmendere 1976 Şiiri - Hamit Atay

Değirmendere 1976

Bin dokuz yüz yetmiş yedi Değirmendere...
Gelişimdi, gençlikti… Ne güzel günlerdi!
Çay bahçelerinde akşam olurdu,
Şarkılar söylenir, türkülerle dolardı içimiz.
Eski plajımızda denizin kıyısı,
Toplanırdık, kahkahalar yankılanırdı dalgalarda.
Yıldızlar şahidimizdi gecelere,
Bir hayaldi sanki o masum sevinçler.
Yıllar geçti, büyüdük…
Ama kopamadık bir türlü…
İçimize işledi o hikâye,
Bir yaz akşamı gibi kaldı içimizde.
Bisikletle süzüldüğümüz dar sokaklar,
Denizden esen rüzgârla savrulan hayaller…
Bir dondurma parası kadar masumduk,
Bir gülüşe sığardı bütün mutluluk.
Geceleri plaktan çalan şarkılar vardı,
Simitçiden alınan dostluklar…
Çay kaşığının tınısına karışan kahkahalar
Ve her köşede saklı bir anı…
Zaman aktı, mevsimler değişti,
Bazı dostlar gitti, bazıları sessizce uzaklaştı…
Ama içimizde bir sokak hep aynı kaldı,
Ayak izlerimizle dolu o sahil kaldı geride.
Değirmendere...
Sen sadece bir yer değilsin artık,
Sen içimde hiç yaşlanmayan bir zaman dilimi,
Bir yarım kalmış cümle,
Bir gözyaşı gibi saklısın hâlâ kirpiklerimde.
Şimdi buradayım,
Belki o günkü kadar genç değilim ama,
O günkü kadar safım,
O günkü kadar sende kaldım…
Şiir Hamit Atay..27.06.2025.21.55