Değirmendağı'ndan Bakıyorum Çeşme'ye...

Değirmendağı'ndan Bakıyorum Çeşme'ye

Değirmendağı’ndan bakıyorum
önümde doyumsuz bir manzara
Çeşme liman,Çeşme Marina
Değirmendağı’ndan bakıyorum ötelere
mavi-yeşil muhteşem bir deniz Ege
karşımda kız kardeşim ada Sakız
gözleri kamaştıran mahzun güzel
dev ekran kurmuş zaman buraya özenle
Ege’nin büyülü güzellikleri serili sere serpe
tatlı, tatlı esen yel, çamlarda kuşlar
marina’da salınan, yelkenliler, yatlar
karşı kıyıdan kollarını uzatmış sesleniyor
“ beni de alın koynunuza hatıralar.”
yürek ezen şarkıyla mazisini arıyor ada Sakız
sıcacık, ağız dolusu bir merhabaya çıkmalı yollar
sevilmeye gönül kapıları açık olmalı / bir de
riyasız yüzümüz olmalı, seviyorum demelere
gözlerim turuncu-yeşil narenciye denizini arıyor
makiler arasındaki lokum gibi dağ çileklerini
ne demişti şair?
“ dün neydim, nasıldım, neler gördüm yaşadım,
bugün nerelerdeyim, neler görecek, yaşayacağım? ” **
dünden bugüne kayıplara karışanlar neler
kazanç denilenler nelerdir Çeşme’de?

Sert esen poyraz tüm gücüyle saldırıyor
Değirmendağı buna alışık bana mısın demez
kuşlar toplanıp bekleşirler sakin kuytularda
aşağılardan roman müziği nağmelerini getirir poyraz
yürek sızlar, kuytularda, çamlarda dolanır hüzün
yemek kokuları sarar buram, buram Değirmendağı'nı
usumda ki sağlık sofrası açılır önümde yeşilliklerle dolu
arapsaçı, radika, turp otu, iştahla yediğim daha neler…
sıyırma otları, toprağı yeşile boyayan ısırgan otları
tütün, anason tarlaları, sakız ağaçları o Çeşmeyi özlüyor

Ben gibi bana yakın karşımda duruyor süzgün güzel
yıllarca hepimiz gelecek birilerini bekledik adadan
düşündük kimilerimiz, gidenler bir gün döner mi dedik?
Çeşme yayında gerilmiş bir ok sanki fırlayıp gidecek
karşı kıyılardaki bizden koparılıp alınmış dağlara
ada Çeşme olacak, dağlar Çeşme’de buluşup kavuşacak
dağlar, dağlar kaç yıl geçti aradan hala yüreğimi dağlar
gerçeğin adı özlem her gün derinleşiyor, büyüyor içimde

Oturmuşum Değirmendağı’nda neler düşünüyorum
tünemişim Anfitiyatro’nun sırtına elimde bir kırık saz
ne çalabiliyorum, ne söyleyebiliyorum efkarımdan
Değirmendağı dünü hatırlamak, bugünü yaşamaktan yorgun,
gözlerinde yaş, kederler içinde seyrediyor Çeşmeyi

Dinmez Er / Çeşme / 2010.12.25 /