(12 Eylül'ün acısını çekmis tüm dostlara)
Gün doğmadan söyledik türkülerimizi
Başak boyu çiktı sesimiz kör kuyulardan
Gelenle beraber kavgadaydık
Gidenle beraber sustuk
Bastırdı türkülerimizin sıcakliğını
Acıdan işkenceden yükselen
Feryatlar figanlar
Direnemedik
Kestiler sesimizi
Aşımızı, ekmeğimizi
Yaprak yaprak
Dal dal kırdılar
Umudumuzu, sevincimizi
En yiğit sevgiyi tasiyorduk
Değirmen taşi ağırlığında omuzlarımızda
Güldürelim istemedik kahpeyi
Dayandık sırt sırta
Kalem ağır geldi, kitap ağır geldi
Gündoğumunda ağır geldi
Değirmen taşları
Başak boyu çıkan seslerimizin üzerine düştü
En ağır, en dayanılmaz olanı
Yaprak yaprak dalgalandı yüreğim
Ölüm yağmur oldu, damlıyordu
Gözyaşim gökkusaği oldu
Yedi renginde birleşti türkülerimiz
Görünmüyordu gidenlerin ne başı, ne sonu
Eriyip gidiyordu
Renk oldu, boya oldu
Ressamın tablosuna işlendi
Zevk oldu
Beşibiryerde oldu
Dirilere umut, bebelere ninni
Kahrettim ellerime
Fırat kadar uzun kollarıma
Veremedim yüreğimi
Alamadim yüreğini
Şafak söktü
Gün doğmadan söylenen türküler
Başak boyu çıkan sesler sustu
Kör kuyular artık sağır
Değirmen taşları başakları değil
Yedi renkli yüreğimi öğütüyor
Yüreğim paramparça
Yüreğim türkü
Yüreğim kuyu
Yüreğim gökkuşağı
Kayıt Tarihi : 29.11.2009 00:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzeldi yüreğinize emeğinize sağlık
Saygılar kaleminize
Yeni yılın tüm insanlığa ve ülkemize barış, mutluluk getirmesi dileğiyle yeni yılınızı kutlu olsun nice nice yıllara
Karamanlı Aşık Çağlari
TÜM YORUMLAR (1)