Doğmadan dünyaya, minik bedenim,
Hakkımda karara, uyup gidenim.
Sorarsan bahtımı,budur nedenim,
Değirmen taşına, düşen gibiyim.
Kundak ile, ele teslim ettiler,
İşte anan baban, bunlar dediler.
Ben yokken, nasıl yemek yediler,
Yuvaya hasret, bebek gibiyim.
Çocuk yaşta, bir caniye aldandım,
Yeşerirken, testeresiz budandım.
Örselenmiş, kırık dökük kadınım,
Susuz çölde, yalnız kalmış gibiyim.
Aşk yücedir, sevdasını bilende,
Riya yoktur, ta gönülden sevende.
Kim taşımaz, sevdiğini serrinde,
Seveni uzaktan, görür gibiyim.
Kayıt Tarihi : 16.10.2016 18:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Kocadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/16/degirmen-tasina-dusen-gibiyim.jpg)
şiirinizi beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (2)