Düşüyor heceler avuçlarımdan.
Belki gece yarısına 10 var ama "yetmez" diyor akrep
"Biraz daha sev" diyor yelkovan.
Doymayan parmak uçlarım çağırıyor seni
Sanma bu kaba ve nasırlaşmış avuçlarımın duygusuz olduğunu.
En çok da onlar biliyor kıymetini
Bütün yükü sırtlanmış omuzlarım,
En çok da sen başını yasladığında şair kesiliyor.
Dudaklarının iz bıraktığı yanaklarım...
Dili olmasına gerek yok
-zaten bedenimde can bulan ne varsa bu değirmenin suyu senden geliyor.
Kayıt Tarihi : 1.12.2021 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!