Sen bir efsanesin elli beş yaşında
Bir değirmen yaptın suyun başında
Çok gizli sırlar var onun taşında
Döndükçe maziyi hatırlatıyor
Yine mayıs geldi kalbim hep sızlar
Değirmenci oldum saçımda unlar
Bir gün mazi olur hepsi bunlar
Döndükçe maziyi hatırlatıyor
Ne bu telaş sende değirmen taşı
Nerde seni yapan ustanın başı
Sende mi arıyorsun çoban arkadaşı
Döndükçe maziyi hatırlatıyor
Yeter artık dönme değirmen taşı
Sonra kurutursun gözümde yaşı
Gönder gelsin artık çoban arkadaşı
Döndükçe maziyi hatırlatıyor
Kayıt Tarihi : 11.2.2010 14:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluk yıllarımız da abim ile 1 yıl Erzurum ispir de çobanlık yapmıştık. Sonra abim Almanya ya gitti. Ben İstanbul da emekli olduktan sonra Fethiye ye yerleştim. Mayıs ayında Abim Fethiye ye ziyaretime geldiğinde Yaka park a gittik. Doğa harikası olan yaka parkta ki gürül gürül akan sulardan etkilenen abim eve döndüğümüzde bahçemiz de oyuncak bir değirmen yaptı. O tarihte 55 yaşında olan ağabeyimin yapmış olduğu değirmen ve ona duyduğum özlem duyguları bu şiiri yazmama vesile olmuştur.
TÜM YORUMLAR (2)