Değirmen Deresi Şiiri - Cemil Dursun

Soğuk suyunla derem,kıvrılarak akarsın
Kaynağın serin orman,akıp göle dalarsın
Soğuk suyunla derem,yanan dudaklar ferah
Kıyında çok dolaştım,sularına bakarak ah

Uzunca bir yoldan,dövünerek koşarsın
Bahar gelir,kar erir; yatağından taşarsın
O serin yolculukta,suların durmaz dövünür
Kıyında yükselen, ıhlamurlar övünür

Oluk oluk vadiyi,akarda çağlarcasına
Yankılanır sedalar, ağlarcasına
Alabalıklar oynar,serin berrak suyunda
Yüce bir mertlik var,senin nazlı huyunda

Üzerinde kurulmuş,iki küçük değirmen
Öğütür buğdayları,senin çarkı çevirmen
Mısır,buğday ve arpa; tane tane dökülür
Dönen taşın içinden,zerre olup sökülür

Değirmenden ayrılıp,sürünüp kıvranarak
Sanki akışın kahır,başlarını vurarak
Kıvrım kıvrım sürünüp,ulaşırsın meraya
Sonra göle kavuşur,daha sonra deryaya

Bunca yolculuğun,izi var gerilarde
Yarış suyuna muhtaç,balıklar var ilerde
Alabalıklar senden,değirmenler senden
Her damlayan suyuna,selam olsun benden

06.12.1982