‘’Hayranlıkla baktığımız o iyi tablolar, fotoğraflar karikatürler , yontular ; büyük beğenilerle okuduğumuz yazın yapıtları ; bulunduğumuz evrenden bizi çekip beyaz perdesine çağıran sinema filmleri ; sahnelerinden savrulan tozlarını yuttuğumuz tiyatrolar olmasaydı zevksiz, daha kaba, daha anlayışsız , dar görüşlü ; daha çabuk boyun eğen , eleştiriler karşısında daha sabırsız insanlar olurduk.
Mario Vargas LIosa’nın salt kitaplar üzerinden yaptığı savlayışı ,sayfama taşıdığım bu görselle karşılaşınca sanatın işlevine ve gücüne bir kez daha inandım.
Ruhun yengisi sanat olmadan olası mıdır ?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla