Değilsin Şiiri - Mevlüt Harmankaya

Gözüm gözüne bakınca ölümü,
Yokluğunda ben tanıdım zulümü.
Bunca zaman el değmemiş gönlümü,
Aldıysan aldın, o kadar da değil.

Koptu fırtına kapıldım seline,
Âmâ gözümde benzedin geline,
Ay kadar beyaz gül demeti eline,
Kandıysam kandım, o kadar da değil.

Çektiğim acı doldurdu miadını.
Artık yılda bir yaparım yâdını.
Gökten düşen her damlada adını,
Andıysam andım, o kadar da değil.

Fethetti çehren belki cebren, hile.
Helvadan putlar hemhâl kalp ile.
Gülmeye hakkım yok ebu cehile.
Sade nimetsin o kadar da değil.

İlah olurmuş insandan bal gibi,
Eline vermişiz şeytanın ipi,
Menhiyyatı niye bu kadar sevdik ki?
Yandıysam yandım, o kadar da değil.

Becerip sanki canımı mı aldın?
Gücün mü var, beni mi yarattın?
Lât, menat, uzza gitti sen mi kaldın?
Sevdiysem sevdim, o kadar da değil!