Değilmi ki insanım, şu dünyada yaşarken
Hırsıma yenilerek, sayısız nefesleri
Beyhude heveslere, deli gibi harcarken
Dertler ile doldurduk, şu kısa ömürleri
Küçücük yaştan beri, seviyoruz desekte
Anlamını bilmeden, aşkım derken gülsekte
Cümle alem birlikte, bir yemeği yesekte
Her gün yaşlar akarken, kırdık hep gönülleri
Doymayan gözlerimle, şu dünyaya sarıldık
Sevmek nedir bilmeden, gönüllerden ayrıldık
Arsızlık pirim yaptı, ar namustan sıyrıldık
Deli taya benzerken, delirttik yürekleri
Her konuda hız yaptık, din geride kalırken
Ömür gelip gidiyor yaprakları dökerken
Dört mevsimi bilmeden acıları çekerken
Gülmedik durdurmadık, gözden akan selleri
Bedenler hür olsada akıl eller elinde
Ham armut gibi oldum bana bakan gözlerde
Pervane olup döndüm yandım ateş içinde
Bir hayra yaranmadan kucakladım yerleri
Miskinlik üstümüze gelip çöktü günlerce
Nasılda zevk aldılar yaptılar hep eğlence
Garipler ezilirken yaşadılar gönlünce
Sırtımızdan inmeyen öptürdüler elleri
Kemal'eren Kemal Berk
27.10.2020
Kemal Berk
Kayıt Tarihi : 8.12.2020 23:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!